Zgromadzenie publiczne a przepisy prawa
Wolność zgromadzenia jest jednym z elementów demokracji, który pozwala ludziom w szczególny sposób komunikować się ze sobą i wspólnie wyrażać ich poglądy. Polska jest krajem, w którym obywatele bardzo często korzystają z wolności do zgromadzeń. Powinniśmy pamiętać, że nie jest to wolność absolutna, lecz podlegająca pewnym ograniczeniom i rygorom.
Problematykę zgromadzeń reguluje wiele aktów prawnych, wśród których podstawowe znaczenie mają Konstytucja RP i ustawa Prawo o zgromadzeniach.
Charakterystyka zgromadzenia
Zgromadzeniem jest zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub wspólnego wyrażenia stanowiska. Przestrzeganie pokojowego charakteru zgromadzenia jest warunkiem korzystania z tej wolności. Traci pokojowy charakter zgromadzenie, podczas którego jego uczestnicy stosują przemoc i przymus wobec innych ludzi oraz funkcjonariuszy publicznych, a także niszczą mienie publiczne lub prywatne.
Zawiadomienie o zgromadzeniu publicznym
Organizator zgromadzenia publicznego obowiązany jest zawiadomić organ gminy w taki sposób aby wiadomość o nim dotarła nie później niż na 3 dni, a najwcześniej 30 dni przed datą zgromadzenia.
Zakaz zgromadzenia i procedura odwoławcza
Organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego, gdy jego cel lub odbycie sprzeciwiają się prawu o zgromadzeniach lub naruszają przepisy ustaw karnych bądź gdy odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach.
W takich przypadkach
decyzja o zakazie zgromadzenia publicznego powinna zostać doręczona
organizatorowi w ciągu 3 dni od dnia zawiadomienia, nie później niż 24 godziny
przed planowanym terminem rozpoczęcia zgromadzenia. Odwołanie wnosi się w
terminie
3 dni od dnia doręczenia decyzji, ale jego wniesienie nie wstrzymuje wykonania
decyzji. Decyzję wydaną w wyniku rozpatrzenia odwołania doręcza się
organizatorowi w terminie
3 dni od dnia otrzymania odwołania.
Wyjątki dotyczące zgromadzeń publicznych
Wyjątkiem od obowiązku zawiadomienia o zgromadzeniu publicznym jest sytuacja, gdy rada gminy określi miejsca, w których takie zawiadomienie nie jest wymagane.
Istnieje również tzw. zgromadzenie „spontaniczne”, które chociaż jest instytucją nieuregulowaną w ustawie o zgromadzeniach to stanowi formę realizacji konstytucyjnej wolności zgromadzenia. Polega ono na możliwości natychmiastowej reakcji na najważniejsze wydarzenia i zmiany zachodzące w przestrzeni publicznej. Jego cechą charakterystyczną jest chęć wyrażenia opinii „na gorąco”, zajęcia określonego stanowiska w związku z jakimś nieprzewidzianym wcześniej wydarzeniem, mającym miejsce w sferze społecznej lub politycznej.
Organizacja zgromadzenia
Każde zgromadzenie publiczne powinno mieć przewodniczącego, który otwiera zgromadzenie, kieruje jego przebiegiem i je zamyka. Osoba taka odpowiada za zgodny z przepisami prawa przebieg zgromadzenia. Przewodniczący ma prawo żądać opuszczenia zgromadzenia przez osobę naruszającą przepisy ustawy o zgromadzeniach albo uniemożliwia lub próbuje udaremnić zgromadzenie. Jeśli uczestnik zgromadzenia nie podporządkuje się żądaniu może zwrócić się o pomoc do Policji lub Straży Miejskiej.
Z chwilą rozwiązania lub zamknięcia zgromadzenia jego uczestnicy mają obowiązek opuścić miejsce, w którym się ono odbywało. Zgromadzenie może być też rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy, jeżeli jego przebieg zagraża zdrowiu lub życiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach lub gdy narusza przepisy prawa o zgromadzeniach albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić.
Odpowiedzialność za wykroczenia związane ze zgromadzeniem
Zgodnie z art. 52 par 2 kodeksu wykroczeń karalne jest:
• przeszkadzanie w organizowaniu lub przebiegu niezakazanego zgromadzenia,
• zwoływanie zgromadzenia bez wymaganego zawiadomienia lub przewodniczenie takiemu zgromadzeniu lub zgromadzeniu zakazanemu,
• przewodniczenie zgromadzeniu po rozwiązaniu go przez przewodniczącego lub przedstawiciela organów gminy,
• branie udziału w zgromadzeniu posiadając przy sobie broń , materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne narzędzia.
Źródło: KGP