Znalezione, niekradzione
Wiele
razy zdarza się tak, że przypadkowo stajemy się „właścicielami” rzeczy, która
została przez kogoś zgubiona lub pozostawiona. Jednak postępując w ten sposób popełniamy
czyn zabroniony, który określany jest jako przywłaszczenie. Wczoraj przekonali
się o tym mieszkańcy Trzcianki.
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że pozostawiając dla siebie znalezioną rzecz popełnia czyn zabroniony i w sytuacji kiedy dochodzi do zatrzymania przez policjantów są zdziwione tym faktem. Wczoraj mieliśmy podobną sytuację w Trzciance. Tamtejsi funkcjonariusze w wyniku żmudnej, ale skutecznej pracy ustalili mężczyznę i kobietę, którzy w maju tego roku przywłaszczyli sobie znalezione telefony komórkowe warte łącznie ponad 1000 złotych. 75-latka oraz 23-latek zostali przesłuchani i odpowiedzą przed sądem. Przywłaszczone aparaty policjanci odzyskali i oddali właścicielom.
Takie sytuacje nie należą do przyjemnych, więc aby zapobiec im w przyszłości warto wiedzieć co to takiego przywłaszczenie i jaka kara za to grozi.
Przywłaszczenie mienia nie jest tożsame z kradzieżą, gdyż przywłaszczenie nie polega na zabraniu cudzego mienia. Aby dokonać przywłaszczenia niejednokrotnie nie trzeba wykonywać żadnych działań o charakterze przestępczym. Można przywłaszczyć sobie rzecz znalezioną, wypożyczoną, a nawet omyłkowo doręczonej przesyłki. O przywłaszczeniu może być mowa także wtedy, gdy rzecz została nam oddana do naprawy i nie przez nas zwrócona właścicielowi. Dla przestępstwa przywłaszczenia nie jest ważne, w jaki sposób weszliśmy w posiadanie rzeczy.
Ponadto przywłaszczenie dotyczy głównie rzeczy ruchomej, także dokumentów - np. testament osoby bliskiej, umowa sprzedaży, akt darowizny może zostać przywłaszczony. Można to odbierać jako przywłaszczenie prawa, które jest również karalne.
Przywłaszczenie mienia jest wykroczeniem (art. 119 Kodeksu Wykroczeń), jeżeli wartość przywłaszczonej rzeczy nie przekracza 250 złotych. W przypadku wykroczenia sąd może orzec karę:
- aresztu (w wymiarze od 5 do 30 dni)
- grzywny (w wysokości do 5.000 złotych)
- kary ograniczenia wolności (w wymiarze 1 miesiąca)
- oprócz tego, jeżeli nie można naprawić szkody (zwrócić przywłaszczonego mienia) sąd może orzec obowiązek zapłacenia równowartości przywłaszczonej rzeczy.
W przypadku przywłaszczenia rzeczy o wartości przekraczającej 250 złotych kary są znacznie surowsze, gdyż wyznaczają je przepisy kodeksu karnego ( art. 284). Za to przestępstwo grożą następujące kary:
- pozbawiania wolności na okres do 3 lat - za przywłaszczenie rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego
- pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat - za przywłaszczenie rzeczy ruchomej, która została sprawcy powierzona. Przepis ten można potraktować jako sprzeniewierzenie i nadużycie zaufania przez sprawcę przestępstwa. Jeżeli ktoś powierza nam np. na przechowanie na czas wyjazdu swoją rzecz i po powrocie nie może jej odzyskać od osoby, której zaufał - zasługuje to na większe społeczne potępienie i wyższą karę.
- grzywna, kara ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku - grozi sprawcy przywłaszczenia w tzw. „wypadkach mniejszej wagi”. Jeżeli przywłaszczona rzecz należała do kogoś z rodziny ściganie sprawcy tego przywłaszczenie następuje wyłącznie na wniosek pokrzywdzonego. Przywłaszczenie mienia nawet o wartości 1.000 zł jest niczym w porównaniu z przestępstwami polegającymi na przejmowaniu rzeczy o wartości milionów złotych: dzieł sztuki, luksusowych samochodów, kosztownej biżuterii i innych ekskluzywnych przedmiotów. Przywłaszczenie rzeczy o tak znacznej wartości jest tzw. typem kwalifikowanym, za który ustawa przewiduje karę pozbawienia wolności na czas od roku do 10 l
Pamietaj! Mimo, że „znalezione, nie kradzione”, to i za to „posiedzieć” można!